Ειδικές Διαδρομές
¶λλος για Χίο τράβηξε, άλλος για Κερατσίνιή πώς οι συγκοινωνιολόγοι των υπουργείων κερδίζουν με τον τιμημένο ιδρώτα τους τις ολιγοήμερες διακοπές τους...
Λοστρόμος: Νίκος Κουνίτης
Καμαρότος: Γιάννης Καστανάκης
Ακόμα ψάχνουμε για καπετάνιο...
Τι κάνει ένας ευσυνείδητος υπάλληλος πριν πάει διακοπές; Να, πάρτε, καλή ώρα, για παράδειγμα εμάς. Τελειώνουμε τις δοκιμές, τα ταξίδια, τις γνωριμίες, τα ένθετα, παραδίδουμε στο φύλαρχο (λέγετέ με διευθυντή σύνταξης) τα κείμενα, μαζεύουμε, πακετάρουμε και μην τους είδατε...
Το ίδιο πάνω κάτω ισχύει και όλους τους εργαζομένους. Είτε αυτοί είναι απλοί υπάλληλοι, είτε συντάκτες, είτε γραφίστες, διαφημιστές, πωλητές, βουλευτές, είτε συγκοινωνιολόγοι των υπουργείων Μεταφορών και ΠΕΧΩΔΕ.
Οι τελευταίοι προσχεδιάζουν στα γρήγορα ένα νομοσχέδιο, για να δείξουν στους υπουργούς τους -και αυτοί, με τη σειρά τους, στον Κωστάκη- ότι δούλεψαν και μην τους είδατε... Η διαφορά, βέβαια, μεταξύ συγκοινωνιολόγων και συντακτών είναι, προφανώς, ότι οι πρώτοι δε λογοδοτούν σε κανέναν, και πολύ περισσότερο στον ελληνικό λαό, όπως θέλει μια παλιά δοξασία για τους δημόσιους λειτουργούς.
Γιατί, αλήθεια σας λέω, έτσι κι έγραφα εγώ σε κείμενο το αντίστοιχο των τελευταίων προτάσεων των συγκοινωνιολόγων, όχι διακοπές δε θα πήγαινα, ούτε μέχρι το Κερατσίνι δε θα έφτανα!
Πώς γίνονται όλα αυτά; Να, κάπως έτσι:
Αίθουσα συσκέψεων υπουργείου. Συνάντηση κορυφής· η τελευταία πριν από τις διακοπές. Υπουργός αγχωμένος. Συγκοινωνιολόγοι ψιλοζαμανφού, σχεδιάζουν καραβάκια στα χαρτιά τους και γενικώς είναι έτοιμοι να μαζέψουν τα πάντα και να εξαφανιστούν σε χρόνο dt.
Υπουργός: Παιδιά, σας παρακαλώ, δε φεύγουμε, αν δε βρούμε λύση στο πρόβλημα της συσσώρευσης Ι.Χ. στο κέντρο της πόλης.
Συγκοινωνιολόγοι εν χορώ: Όχι, ρε γμτ, τώρα, καλοκαιριάτικα;
Υπουργός: Δε θέλω γκρίνια. Προτάσεις, παιδιά, προτάσεις.
ΣΙΓΗ. Όλοι κοιτούν χαμηλά. ΠΕΦΤΕΙ ΣΚΕΨΗ, ΠΟΛΛΗ ΣΚΕΨΗ...
Συγκοινωνιολόγος Α: Εύρηκα, εύρηκα! Βάζουμε ένα τσιπάκι σε ό,τι κινείται, αλά e-pass, να ουμ, και, κάθε φορά που εισέρχεται στο δακτύλιο, πέφτει η ταρίφα!
Συγκοινωνιολόγοι εν χορώ: ΟΛΕ, ΟΛΕ, ΟΛΕ!
Υπουργός: Εντάξει, βρε παιδιά, αλλά μεγάλη υποδομή δε χρειάζεται αυτό το πράγμα; Βρείτε μου κάτι σε πιο οικονομικό.
Κάποιοι μουρμουρίζουν κάτι ακατάληπτα για τη μάνα του υπουργού, αλλά μέσα στα επόμενα τρία λεπτά ΞΑΝΑΠΕΦΤΕΙ ΣΚΕΨΗ, ΠΟΛΛΗ ΣΚΕΨΗ...
Συγκοινωνιολόγος Β: Ε, λοιπόν, το βρήκα! Θα επιτρέψουμε την είσοδο στο δακτύλιο μόνο σε αυτοκίνητα με τουλάχιστον τρεις επιβάτες!
ΟΛΕ, ΟΛΕ, ΟΛΕ!
Ο υπουργός διστάζει για λίγο -καλή ήταν η πρόταση, εδώ που τα λέμε, τα κάνουν και στην Ευρώπη αυτά- και οι συγκοινωνιολόγοι έχουν ήδη πεταχτεί όρθιοι και αρχίζουν να μαζεύουν στιλό, χαρτιά και τσάντες.
Υπουργός: Ε, πού πάτε; Πώς θα το αστυνομεύσουμε αυτό, μωρέ;
Συγκοινωνιολόγος Α απευθυνόμενος σε συγκοινωνιολόγο Β: Α, αυτός φιρί φιρί το πάει σήμερα, να ουμ...
Συγκοινωνιολόγος Γ (ο πιο παλιός και ήδη ο πιο κοντινός στην έξοδο της αίθουσας): Λοιπόν, για να μην το ξενυχτήσουμε τώρα, υπουργέ μου. Δημοσιοποιούμε το σχέδιο Α. Αν δεν πιάσει, προχωράμε στο PLAN B. Αν δεν πιάσει κι αυτό, ε, τότε πάμε σε σίγουρα πράγματα: απαγορεύουμε τα SUV από τους δρόμους της Αθήνας, και σ’ όποιον αρέσει! Φύγαμε για διακοπές!
ΟΛΕ, ΟΛΕ, ΟΛΕ!
Αυτό ήταν! ΒΡΕΘΗΚΕ, επιτέλους, η λύση στο πρόβλημα της πρωτεύουσας! Μα, πώς δεν το σκέφτηκε αυτό κανείς τόσα χρόνια;
Μες στην τρελή χαρά, συγκοινωνιολόγοι και υπουργός κατεβαίνουν κουτρουβάλα τα σκαλιά του υπουργείου, στιλό πέφτουν και χαρτιά ανεμίζουν χαρμόσυνα στους διαδρόμους του κτιρίου.
― Καλές διακοπές, παιδιά.
― Καλές διακοπές, κύριε υπουργέ, και καλοτάξιδη η καινούρια S-Class...
ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ: Αν δεις καράβι στο βουνό, ψάξε τον καπετάνιο. Ή αυτοί μας δουλεύουν ψιλό γαζί ή στραβά αρμενίζουμε.
― Καπτάν Κώστα, πάρτο λίγο αριστερά..._ Ν. Κ.